Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
forma — ż IV, CMs. formamie; lm D. form 1. «zewnętrzny kształt, postać, wygląd czego» Dziwne, fantastyczne formy. Nadać formę czemuś. 2. «układ skoordynowanych elementów; struktura, ustrój; przejaw, odmiana» Formy prawne, sądowe. Różne formy świata… … Słownik języka polskiego
odróżnienie — n I rzecz. od odróżnić. w odróżnieniu «w przeciwieństwie, inaczej niż» W odróżnieniu od innych zachowywała się prowokująco … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
syntagmatyczny — «związany z ciągiem tekstowym (w odróżnieniu od paradygmatycznego)» ∆ jęz. Związki syntagmatyczne «związki składniowe między wyrazami w tekście (w odróżnieniu od związków paradygmatycznych)» … Słownik języka polskiego
akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… … Słownik języka polskiego
aktualny — aktualnyniejszy 1. «dotyczący, właściwy współczesności, teraźniejszości, ważny w czasie obecnym, będący na czasie» Aktualne potrzeby, problemy, zagadnienia. Aktualny temat. Coś nie jest już aktualne. 2. filoz. «będący w akcie (w odróżnieniu od… … Słownik języka polskiego
artystyczny — artystycznyni 1. «związany ze sztuką, dziełem sztuki, artystą; nacechowany artyzmem» Prądy, kierunki artystyczne. Sukces artystyczny. Szkoła artystyczna. Twórczość artystyczna. Wydarzenie artystyczne. Występ, zespół artystyczny. Część artystyczna … Słownik języka polskiego
asercja — ż I, DCMs. asercjacji, blm 1. log. «właściwość sądów twierdzących (różniąca je np. od supozycji czy negacji)» 2. log. «przekonanie, przeświadczenie towarzyszące sądom wydanym, w odróżnieniu od sądów pomyślanych tylko» 3. log. «funkcja zdaniowa, w … Słownik języka polskiego
banda — ż IV, CMs. bandandzie; lm D. band 1. «grupa ludzi popełniających czyny będące w kolizji z prawem, zwykle tworzących związek mający na celu dokonywanie przestępstw» Bandy dywersyjne, leśne, zbójeckie. Bandy łobuzów, kłusowników. Prowodyr,… … Słownik języka polskiego
biotyczny — «odnoszący się do żywych organizmów danego środowiska w odróżnieniu od nieożywionych abiotycznych» ∆ Czynniki biotyczne «żywe organizmy oddziałujące bezpośrednio lub pośrednio na inne organizmy (np. pasożyty w stosunku do swych żywicieli)» ∆… … Słownik języka polskiego
